หมีหมา หรือ หมีคน (อังกฤษ: Malayan sun bear, Honey bear; ชื่อวิทยาศาสตร์: Ursus malayanus; อีสาน: เหมือย)

หมีหมา , หมีคน

Malayan sun bear

ชื่อไทย : หมีหมา , หมีคน
ชื่อชื่ออังกฤษ : Malayan sun bear
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Ursus malayanus Raffles

ลักษณะ : เป็นหมีที่มีขนาดเล็กที่สุด มีขนาดเล็กกว่าหมีควายมาก มีหูกลมเล็ก บริเวณลำตัวมีขนสีดำสั้น มีขนสีขาวเป็นรูปตัวยู (U) นิ้วและเล็บทั้ง 5 ยาวบริเวณใบหน้าและจมูกมีสีขาว เหลือง หรือสีครีม ลิ้นยาว

การกระจายพันธุ์ : ตั้งแต่ภาคใต้ของจีน รัฐอัสสัมของอินเดีย ไทย พม่า ลาว เวียดนาม กัมพูชา มาเลเซีย เกาะบอร์เนียว และเกาะสุมาตรา

สถานภาพ : IUCN (1996) : LR/nt , CITES (1975) : Appendix II

หมี หรือหมีคน สายตาไม่ค่อยดีคล้ายหมีควาย แต่จมูกมีประสิทธิภาพดีมาก มักออกหากินตามลำพัง แต่บางครั้งหากินเป็นคู่ อาศัยหลับนอนบนต้นไม้ เป็นหลักโดยหักใบไม้มากองเป็นพื้นที่เขตและนอนทับไว้ มักออกหาอาหารเวลากลางคืน ชอบอยู่ในป่าพื้นที่ต่ำกว่าหมีควาย เช่น ป่าเต็งรัง, ป่าดิบชื้น หมีหมาจะส่งเสียงร้องคล้ายสุนัขจึงเรียกว่า “หมีหมา” เวลาสงสัยหรือได้กลิ่นแปลกปลอมจะลุกขึ้นยืน 2 ขา และชูจมูกสูดดม หมีชนิดนี้กินอาหารได้หลายประเภท เช่น แมลง , ปลวก , ไส้เดือน บางครั้งอาจกินมะพร้าว ปาล์ม พืชผลของมนุษย์ อาหารที่ชอบที่สุดคือ ผึ้ง ผสมพันธุ์ได้ตลอดทั้งปี ออกลูกครั้งละ 2 ตัว ลูกเกิดใหม่จะยังไม่ลืมตาและไม่มีขน ลูกหมีจะอยู่กับแม่จนเริ่มโต